Spiritueel consumentisme is oude wijn in nieuwe zakken

Of, nieuwe wijn in gebruikte zakken.
Het vullen ervan om te hebben en de rijkste te zijn, aanzien en de leider die het lijden verlicht. Het in stand houdt om de geldigheidsstroom op gang te houden.
Door de minderwaardigen op hun oorspronkelijk rechtmatige feiten te wijzen. Consumeren is om te overleven. Delen is vermenigvuldigen.

Geldig zijn en zelf-waarderen, de kwantumsprong van de kikker uit het kokende water dat ons al tot aan de lippen staat.
Spring O ziel, je bent onsterfelijk; economie net zo, ecologisch evenredig, onderhevig aan het schommelen van de beurs, ons beurs zijn.

Spiritueel aanbod is jezelf uitgeven alsof jouw waardevast zijn de redding uit het al lang kokende systeem is, maar het blijkt het vuur onder het economisch brandende huis.
Het consumeren van spiritueel aanbod is de antidood van liefde.

Zelfliefde, eigenwaarde en waarde toekennen is delen in de liefde en wanneer die bedreven raakt krijg je gouden licht.
Lavend, dat lovend zijn maakt meer klaar dan dat orgastische moment van een factuur kunnen sturen of een client weg wijs maken waardoor die onwijze nooit weg wil.

Spiritueel consumentisme is verslavend gebruiker zijn, en blijven.
Ben geen consument! Deel! Weet dat je niets kunt delen wat je niet Zelf in overvloed hebt. Dat je niets zult ontvangen van wat er niet al in grote getale is.

Je rekening toont je eigenwaarde. Je eigen vermogen staat in direct verband met de mate van gebrek, en de honger die je verwacht.
Weet waar je aan begint! Weet het begin! Dat is gelijk het einde!

Vanuit Liefde onuitputtelijk dienstbaar, Radha Judith

Alles, werkelijk álles is een kwestie van Geloof!

Deze hele ervaring is omdat IK, mijn onverdeelde onsterfelijke altijd gelukzalige ervaring, dit besloten heb. Dit ‘ingesloten’ ervaar, nu.
Deze ervaring is ingesloten geloof. Voor de ervaring ervan.
Én, ha, én, als kans en mogelijkheid de onwaarheid ervan te doorzien. Maar bovenal De Waarheid erdoor in te zien en ermee te Zien!
Mogelijkheden te over “alhier”!

Als ik, de niet bewust van mijn Zelfzijn, dus de ingeperkte ziel, in een mensendier, als ingesloten zielsverlangen, zo graag WIL geloven dat ik al vrij, gezond en rijk ben, maar dat niet nu ervaar, dan REALISEER ik (me) niet dat mijn ongezien, onervaren, onwetend bewustzijn, onbewust gelooft dat die beperkt en zwak is.
Én dus met de onophoudelijke kans leeft armoede of rijkdom te ervaren. Ook al zou ik nu rijk of juist arm zijn, geen geld en aanzien hebben omdat ik dat geloof, of ik heb geld en status en geloof dat kwijt te kunnen raken.

Exact dat Onderbewuste Geloof, de angst voor beperking, gebrekkig zijn, dit manifesteert. Ononderbroken is dat waar, onophoudelijk, omdat ik deze dualiteit in mijn bestaan voor mogelijk hou.
Het is een aaneengesloten onbewust en veelal bewust uitgesproken geloof.

Dus hoe hard & hart ook gewenst ik zal ononderbroken het anders en tegenovergestelde kunnen willen, willen geloven, maar als ik de sluier van bewustzijn in de Geest niet opgeheven heb, zal deze dualiteit mijn werkelijkheid altijd waar blijven, gezien mijn omstandigheden en de omstandigheden in de wereld.

Tijdelijk mogelijk, zal ik iets verhevener en veiliger en me vrijer en veilig kunnen ervaren, maar dat is de uitkomst van de tijdelijke verdienste van mijn denken en nobel handelen.
Maar die verdienste, in een schrikmoment, kan zo weer ingeleverd worden en onder nul raken. Het is een soort jokeren, zolang De Waarheid niet is in- achter- en doorgehaald!

Mijn Guru zegt:

“Before anything else Realize your Self! …as the One you/we truly Are! And on your Way to the final Shift—know, the process is gradual but the Shift is sudden!” (so, in the mean-time, my words) O God, don’t Act like a human!”

Materie verschijnt exàct in de vorm van mijn onbevraagde overtuiging en geloof en alles wat ik binnen dat kader voor (on)mogelijk hou. Onze collectieve Ziel, en daarin de fractie die we individueel zijn gaan noemen, dus onze onsterfelijke ziel en het zielsverlangen in elk mensenmachientje, draagt verlangens, ingeboren in de mens in zich, die uitgeleefd willen.

Dat zijn verlangens, emoties, gedachten en vormloze gedachtenpotentie, die, eveneens uit onwetendheid van De Waarheid van het Zelf, in vorige levens niet zijn gezien, behandeld, vervuld, uitgewerkt, doorzien ervaren en bovenal als puur onwaar gerealiseerd!

Dus ook bijvoorbeeld mijn verwensing in een gevecht dat iemand “de kolere kon krijgen!” Of “stik toch!” Of “ik zal je krijgen!” Of “jij bent van mij!” Of “oh nee, ga niet dood!” Of, “als ik hier uit ben dan…!” Of mijn on-going lijden.
Wanneer mijn toenmalig geloof, mijn gerichte verwensing of uitnodiging aan de door mij geadresseerde ander NIET is aangenomen, blijft deze wens, én van mij, én zal ik, de onsterfelijke aandacht, in dit leven deze wens zelf moeten uitleven.

Óf, nog beter, ik, de nooit geboren aandachtige aanwezigheid, beschikbaar voor ervaren, zal gaan realiseren dat ‘de ander’ niet bestaat los van mij. Dat ik alles en iedereen ben. Dat ik een holografische fractie ben van het AL. Waardoor ik (me) zal realiseren dat ik (ook) de ander ben.

Even terug naar mijn huidige levens wens: Als die in rechtstreekse tegenspraak staat met mijn karmische belasting om de onuitgeleefde “stik toch” of “wat een patserige rijke stinkert ben jij!” dan zou ik nu zomaar een zwaarlijvige astmatische armoedzaaier zijn, omdat de verwensing niet is aangenomen door degene die ik van mijn mening voorzag, in een vorige editie (ik chargeer om duidelijk te maken!).

Dus als ik als die kortademige vette loonslaaf tot de Grootste ontdekking aller tijden kom, omdat ik inmiddels ook, door goede daden een nobel hart en welwillende gedachten dan plots wordt alles Helder!
En dan kom ik tot Zelfrealisatie, waarmee dan in-geprogrammeerde karma instant uit staat en zal ik mijn onderbewuste geloof en de meer en meer bewust geraakte overtuigingen in de werkelijkheid “overkomen”!

Dit kan ook niet he, en dan neem ik mijn aan sneuheid lijdende onbewuste ziel gewoon weer verder mee naar de volgende mens
expeditie, in de oneindige vervolg serie, “op reis naar verlichting”.

Tot dan, als ik mijzelf als ongelukkig, slachtoffer van mijn genen, ouders, tijdgeest en leefsituatie, arm, gedwongen, gevangen, en niet écht gelukkig ervaar, is dat *omdat ik dat geloof*, en omdat de on-uitgeleefde ervaring mee is geïncarneerd vanuit mijn verwensingen en leef ik nu, zowel de consequentie *alsmede* de grootste kans om erin en erdoor, de meest essentiële onwaarheid te doorzien!

Iets anders willen geloven dan je huidige situatie is onmogelijk totdat je doorziet wat je gelooft en hoe dat zo gekomen is! Het dichte en donkere inzien en doorzien, dat is de sleutel. Niet het ervaren ervan, maar zien waarom je dat nu ervaart! En Zien wie dit alles is gaan geloven en nu gelooft!

Vóór alles, realiseer je dat! Dan kan ook de wens om het anders te ‘krijgen’ ophouden nodig te zijn! Alle wensen van alle mensen zijn absoluut onnodig, maar nodig om juist dit in te Zien en met eenvoudig Zijn te Vrede te verblijven!
Dán pas kan, als de Wil er de potentie vrij Zijn om alles te ervaren in een onbetwist welvaren. Dat Al is!